Ακριβώς ένα χρόνο πριν (4 Σεπτεμβρίου 2010), η Αναγέννηση έδινε το πιο δυνατό φιλικό προετοιμασίας με τον Πιερικό στο Στάδιο. Σ' εκείνο το παιχνίδι, η ομάδα είχε παρουσιάσει ένα πάρα πολύ καλό πρόσωπο, επικρατώντας με 3-1, ενθουσιάζοντας τους λιγοστούς φιλάθλους που βρέθηκαν εκείνο το απόγευμα στο Στάδιο, αλλά και αυτούς που προτίμησαν να μην την παρακολουθήσουν από κοντά. Επακόλουθο εκείνης της εμφάνισης ήταν η μεγάλη εκδρομή που οργανώθηκε από τους ULTRAS και τη ΛΕΦΑΚ για τον πρώτο αγώνα του περσινού πρωταθλήματος με τον Εθνικό Αστέρα στην Καισαριανή.
Δυστυχώς, ένα χρόνο μετά, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά, καθώς η ομάδα της καρδιά μας δε γνωρίζει καν σε ποιά κατηγορία θα αγωνίζεται, ενώ έχουμε φτάσει αισίως στο πρώτο πενθήμερο του Σεπτεμβρίου. Για οποιαδήποτε άλλη ομάδα, το γεγονός αυτό θα σήμαινε τον αργό και βασανιστικό αφανισμό της από τον ποδοσφαιρικό χάρτη της Ελλάδας, όμως για την Αναγέννηση δεν ισχύει αυτό, καθώς μπορεί να έχει χάσει λίγο από τη δυναμική της και το έρισμα που έχει στους Καρδιτσιώτες φιλάθλους να μην είναι τόσο μεγάλο όσο παλιά, αλλά εξακολουθεί να βρίσκει τον τρόπο να ξεφεύγει από τις δυσκολίες που την ταλαιπωρούν, μέσα από την αγάπη των φιλάθλων της. Καθοδηγούμενη από αυτή την αγάπη, δεν έχει να φοβηθεί τίποτα και όποια και να είναι η αυριανή απόφαση, το σίγουρο είναι πως αυτή η ομάδα θα μας απασχολεί για πολλά χρόνια ακόμα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου