Πολύ μεγάλη συζήτηση έχει προκαλέσει τις τελευταίες εβδομάδες η κίνηση των Ultras να απέχουν από τους εντός έδρας αγώνες της Αναγέννησης. Το τελευταίο διάστημα, το πιο ζωντανό κομμάτι της κερκίδας, δέχεται έναν ακατανόητο «πόλεμο» από την Αστυνομική Διεύθυνση Καρδίτσας με αποκορύφωμα την κατάσχεση των πανό τους (με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν από την αρχή νέα), αλλά και το γνωστό συμβάν κατά τη διάρκεια του ημιχρόνου στον αγώνα κυπέλλου απέναντι στην Καβάλα. Όπως ήταν φυσιολογικό, η αδικαιολόγητη στάση της αστυνομίας απέναντι τους, είχε αντίκτυπο και στη σχέση διοίκησης-Ultras. Βέβαια, εάν όλα αυτά είχαν συμβεί σε κάποια από τις παραδοσιακές δυνάμεις του ελληνικού ποδοσφαίρου, διοικήσεις και οργανωμένοι δε θα είχαν απολύτως καμία διχογνωμία μεταξύ τους. Ο λόγος, σαφώς, είναι ένας. Οι οπαδοί εξαρτώνται από τη διοίκηση, καθώς παίρνοντας ως παράδειγμα τον Ολυμπιακό, ως γνωστόν, ο πρόεδρος της ομάδας αποτελεί τον εργοδότη πολλών από τα μεγάλα κεφάλια του οργανωτικού κομματιού, με αποτέλεσμα να μην έρχονται σε αντιπαράθεση μαζί του, διότι προφανώς δεν τους συμφέρει. Από την άλλη πλευρά, η διοίκηση της Αναγέννησης δεν έχει ουδεμία σχέση με τέτοιου είδους πρακτικές, αποτελούμενη απο άτομα, που ουδέποτε θα έμπαιναν στη διαδικασία εκβιασμού ή στοχοποίησης για το «καλό» της ομάδας. Συνεπώς, σε ένα τέτοιο πρωτοποριακό μοντέλο ομάδας για τα ελληνικά δεδομένα, είναι λογικό να υπάρχουν προστριβές, αλλά το σίγουρο είναι πως η κιτρινόμαυρη οικογένεια βαδίζει στο σωστό δρόμο μετά από καιρό και νομίζω ότι οι Ultras αρχίζουν σιγά σιγά να το καταλαβαίνουν. Τους περιμένουμε πίσω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου