Πως θα ήταν άραγε μια Αναγέννηση δίχως τον ηγέτη της Σωκράτη Μπουντούρη; Αναμφίβολα, η τελευταία πενταετής πορεία των κιτρινόμαυρων είναι άμεσα συνυφασμένη με τον όνομα αυτό. Ίσως το εξάμηνο που έλειπε από την ομάδα για λογαριασμό του Πανθρακικού, χωρίς να το θέλει ο ίδιος βέβαια, να ήταν καθοριστικό για την μετέπειτα πορεία της. Το αλησμόνητο μπαράζ με την Ηλιούπολη, η τριετής πορεία της ομάδας στη Β' Εθνική, η προσπάθεια της να ξαναέρθει στο προσκήνιο από την άχαρη Δ' Εθνική, μέχρι και τον αγώνα της Κυριακής, έφεραν όλα τη σφραγίδα του μεγάλου αρχηγού, που για μας,τους φιλαθλους της Αναγέννησης, είναι απλά ο Σωκράτης. Είναι λίγοι οι παίκτες που έχουν μείνει στην ιστορία μόνο με το όνομα τους, και για μας αυτό το πρόσωπο είναι ο Σωκράτης Μπουντούρης. Δυστυχώς όμως, αργά ή γρήγορα, όπως όλοι οι ποδοσφαιριστές, αυτή η μεγάλη μορφή του Καρδιτσιώτικου ποδοσφαίρου δε θα κοσμεί τα ελληνικά γήπεδα και αποτελεί χρέος της Αναγέννησης να βρει έναν ή περισσότερους άξιους αντικαταστάτες του. Το γεγονός, πως αυτή τη στιγμή η ομάδα αποτελείται κατά κύριο λόγο από Καρδιτσιώτες και μάλιστα σε μικρή ηλικία, δίνει την ελπίδα, πως αυτή η στιγμή δε θα αργήσει να έρθει. Η ιστορία θα δείξει αν ο Κρανιώτης, ο Μυργιώτης, ο Γκόλιας, ο Γκουγκούδης, ο Τζανής και τα άλλα παιδιά, θα μπορέσουν να φανούν αντάξιοι των προσδοκιών. Μέχρι στιγμής πάντως, δείχνουν πως το μέλλον τους ανήκει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου