ΜΠΑΜΠΑ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΕΚΑΝΕΣ ΑΣΑ;

Ήταν Νοέμβρης του 1997 όταν πάτησα για πρώτη φορά το πόδι μου στο Στάδιο. Τότε που λειτουργούσε ακόμα και έσφιζε από ζωή η Ανατολική εξέδρα. Κάθησα με τον πατέρα μου δίπλα στους οργανωμένους της Αναγέννησης. Θυμάμαι, η ΑΣΑ παρότι το καλό της ξεκίνημα σε εκείνο το πρωτάθλημα, δεν κατάφερε να έχει την ανάλογη συνέχεια. Έτσι, το παιχνίδι ενάντια στην άσημη Δόξα Βύρωνα ήταν ένας μικρός τελικός. Δυστυχώς, οι κιτρινόμαυροι «κολλάνε» στο 1-1, όμως για πρώτη φορά μου μένει στο μυαλό το πρώτο σύνθημα που άκουσα από τις ιαχές της ΘΥΡΑΣ 3. «Καρδιτσάρα βάλε ένα γκολ». Αυτή ήταν μόνο η αρχή...Είχε μπει 1998 όταν είδα για πρώτη φορά στη ζωή μου την ΑΣΑ να κερδίζει. Σε ένα τρελό ματς γεμάτο ανατροπές και συγκινήσεις η κιτρινόμαυρη θεά κερδίζει 3-2 τον Πανσερραικό, με την υπογραφή του μαυρούλη γίγαντα Εμίλ Εβίντι. Όπως η νίκη, έτσι και η πρώτη ήττα της Αναγέννησης, μπροστά στα παιδικά μου μάτια,δεν άργησε να έρθει. Στον αγώνα με την Καλαμαριά, η αντικατάσταση του βασικού τερματοφύλακα Κυριακούλη λόγω τραυματισμού από τον Κοτρώτσιο ήταν καθοριστική. Θυμάμαι σαν τώρα τα τρεμάμενα χέρια του Κοτρώτσιου να δείχνουν ανήμπορα να υπερασπιστούν τις επιθέσεις των αντιπάλων. Το 0-2 ήρθε φυσιολογικά, υπό καταρρακτώδη βροχή, με την πλειοψηφία των φιλάθλων να παρακολουθούμε το παιχνίδι κάτω από τη Δυτική Εξέδρα(δεν υπήρχε το στέγαστρο). Το τελευταίο παιχνίδι που παρακολούθησα εκείνη τη σεζόν ήταν αυτό απέναντι στη Δόξα Δράμας. Το 1994 δεν ήταν μακρινό και όλοι είχαν νωπές τις μνήμες της χρονιάς που έμελλε να σημαδέψει τη σύγχρονη ιστορία της Αναγέννησης. Όντας μονο 3 χρονών τότε δεν είχα την ευκαιρία να απολαύσω τα κατορθώματα της αρμάδας του Παράσχου. Όμως, εκείνο το ανοιξιάτικο απόγευμα του 1998 σαν κάτι μαγικό να άγγιξε το χορτάρι και με έφερε 4 χρόνια πίσω. Στα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης, ο ζωντανός θρύλος της ομάδας Μίλαν Πάβλοβιτς με μαγική εκτέλεση φάουλ ανοίγει το σκορ. «Ναι!  είδα τον Πάβλοβιτς να βάζει γκολ», φώναζα την άλλη μέρα στο σχολείο. Το σκορ στο ημίχρονο ήταν 5-0! Ήταν η στιγμή που άρχισε να με δένει κάτι χαζό, κάτι περίεργο, κάτι ανεξήγητο με αυτή την ομάδα. Αυτή η ανεξήγητη χαζομάρα εξακολουθεί να υπάρχει και να γίνεται ακόμα μεγαλύτερη, ύστερα από ήττες σαν κι αυτές μέσα στη Ζάκυνθο και με τον Ηρακλή. Μεγαλώνει ακόμα περισσότερο από αρχ%$ες νίκες, όπως αυτή με τον Αγροτικό Αστέρα. Δε μπορώ να το εξηγήσω αυτό το συναίσθημα και δε μπορεί να το εξηγήσει κανένας από αυτούς που το έχουν νιώσει...Ώρες ώρες ρωτάω: «ΜΠΑΜΠΑ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΕΚΑΝΕΣ ΑΣΑ;». Τις περισσότερες φορές, όμως, επικρατεί το «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΜΠΑΜΠΑ ΠΟΥ ΜΕ ΕΚΑΝΕΣ ΑΣΑ!».

Υ.Γ Την Κυριακή ο Πιερικός ή θα χάσει ή θα κερδίσει η Αναγέννηση!