Φτάσαμε, λοιπόν, 24 ώρες πριν από τον καθοριστικό αγώνα με το Θρασύβουλο. Η λέξη τελικός, όπως αναφέραμε και σε προηγούμενο άρθρο, αντικατοπτρίζει πλήρως τη σημαντικότητα της αναμέτρησης. Οι 11 παίκτες που θα παραταχθούν, συν τις αλλαγές, θα πρέπει να είναι στην κυριολεξία κομάντο επί 90 λεπτά. Αύριο παίζει μπάλα και η εξέδρα. Προσωπικά, δε με ενδιαφέρει πόσος κόσμος έχει σκοπό να έρθει στο στάδιο. Αν είναι να έρθουν 3 χιλιάδες και οι μισοί να έχουν το μυαλό τους στα Πηγάδια και οι άλλοι μισοί στο Καραϊσκάκης, να μην ξεκινήσουν ντιπ απ' το σπίτι. Συμβιβάζομαι με τους χίλιους στο περσινό ματς με τον Εθνικό Αστέρα και τους 1500 με την Κέρκυρα. Αυτή τη στιγμή δε μπορεί κανείς να μπει στο μυαλό του Καρδιτσιώτη και στο γήπεδο θα αποδειχτεί ποιοί είναι Αναγέννηση από μικρά παιδιά και ποιοί έγιναν τη μέρα του μπαράζ της Ριζούπολης. Τότε που την ώρα του αγώνα ήταν στο σπίτι τους και είχαν χαμηλόφωνα στο ράδιο τη φωνή του Θεοδόση και στο διαπασών την κρατική τηλεόραση και παρακολουθούσαν σε μεσημεριανή νιρβάνα το Σουηδία-Ισπανία για το EURO του 2008. Νίκησε η Ισπανία, νίκησε, όμως, και η Αναγεννησούλα μας. Αυτοί, λοιπόν, που εκείνο το ζεστό μεσημέρι του Ιουνίου ήταν σπιτάκι τους, σας πληροφορώ δε θα είναι ούτε αύριο, σε χειμερινό σκηνικό αυτή τη φορά. Δεν τους θέλουμε, ή καλύτερα δεν τους χρειαζόμαστε. Όσοι θα πάμε, ας ντυθούμε καλά, αλλά όσα και αν βάλουμε, ένα κιτρινόμαυρο κασκολάκι και μια μπλούζα της ΑΣΑ είναι απαραίτητα...Υ.Γ. Τους ULTRAS τους έχει σκεφτεί κανένας???...ή πάλι τα παιδιά θα φάνε τζάμπα κρύο στο πέταλο???...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου